þriðjudagur, júlí 11, 2006

Skemmtileg grein á Vantrú.is

Mig langar að útskýra fyrir trúmönnum hvað mér þætti vera öfgafullir trúleysingjar, sem ég myndi aldrei styðja, heldur fordæma í alla staði. Ef einhver vildi svona þjóðfélag myndi ég frekar kalla hann “nöttcase” eða hreinan öfgabrjálæðing. Þrátt fyrir að viðkomandi hjúpaði sig fagurgala í nafni manngæsku og réttlætis breytti það engu:

Að í stjórnarskrá væri trúleysi sérstaklega varið og styrkt af ríkinu umfram aðrar lífskoðanir.

Að þjóðsöngurinn væri tileinkaður trúleysingjum á Íslandi “Ó, trúleysi vors lands!”

Að Alþingi hæfist ekki fyrr en alþingismenn hefðu setið hátíðardagskrá Þjóðartrúleysisfélagsins.

Sjá meira.

Engin ummæli: